تأثیر تمرین ایروبیک موزون بر سطوح سرمی امنتین-۱ و برخی متغیرهای آنتروپومتریکی در زنان چاق

مقدمه: امنتین-1 آدیپوکین شناخته شده ای است که اغلب از بافت چربی احشایی ترشح می شود. سطوح امنتین-1 با چاقی رابطه معکوس دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین ایروبیک موزون بر سطوح سرمی امنتین-1 و برخی متغیرهای آنتروپومتریکی زنان چاق بود. روش ها: 32 زن چاق با میانگین سنی 23/8 ± 94/37 سال و نمایه توده بدنی 54/3 ± 34/32 کیلوگرم بر متر مربع به طور داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (17n=) و گروه کنترل (15n=) قرار گرفتند. آزمودنی ها در گروه تجربی با شدت 80-70 درصد ضربان قلب بیشینه، هر جلسه به مدت 60-45 دقیقه، سه روز در هفته، به مدت 8 هفته به تمرین پرداختند. گروه کنترل در هیچ گونه برنامه ورزشی شرکت نکرد. قبل و بعد از تمرین مقادیر امنتین-1 سرم، وزن، نمایه توده بدن (bmi) و نسبت دور کمر به باسن (whr) محاسبه شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون های شاپیرو- ویلک، لون، t وابسته و تحلیل کوواریانس (ancova) در سطح معناداری 05/0>α یا 01/0> α تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: 8 هفته تمرین ایروبیک در گروه تجربی، با افزایش معنادار سطوح امنتین-1 (000/0p=) و کاهش معنا دار وزن و bmi (000/0p=) همراه بود (05/0p<)، در حالی که در whr (577/0p=) تغییر معناداری مشاهده نشد (05/0p>). بررسی های بین گروهی نیز حاکی از افزایش معنا دار در مقادیر امنتین-1 (009/0p=) و کاهش معنا دار در مقادیر وزن (000/0p=) و bmi (001/0p=) در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بود (01/0p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد که تمرین ایروبیک موزون با افزایش امنتین-1 و کاهش عوامل وابسته به چاقی نقش موثری در سلامت قلب و عروق و بهبود اختلالات مرتبط با چاقی در زنان چاق دارد.